De TV-show van Ivo Niehe was te gast bij de beroemde filosoof Alain de Botton. Er kwamen vele behartenswaardige zaken voorbij maar mijn aandacht bleef bij één onderwerp m.n. hangen. Hij werd door zijn strenge vader als 8-jarig jochie naar een Engelse kostschool gestuurd. Hij was totaal niet goed in sport. Als overlevingsstrategie zette hij humor en hersens in. Hij vertelde grappen, deed stemmen na en maakte huiswerk voor zijn klasgenoten. Hij werd al op jonge leeftijd kaal. Die ervaring bracht hem tot het inzicht dat je als jong mens wel kunt denken dat je lichaam een perfecte machine is, maar al vroeg toont zich de eigen agenda van dat lichaam. Het doet wat het wil, bijvoorbeeld kaal worden. Er rest de mens niet veel anders dan die agenda tegemoet te treden met humor en bescheidenheid.
Met ons lichaam worden we scherp geconfronteerd als we ons richten op ons uiterlijk. Zeker in de moderne beeldcultuur is het uiterlijk heel belangrijk. En omdat het zo belangrijk is valt ons oog als vanzelf op de imperfectie, op de onregelmatigheden, op de afwijkingen van het gangbare ideaal. Wanneer we ons lichaam inzetten in fysieke activiteiten als seks of sport is het ook niet moeilijk om te ervaren wat er allemaal niet (meer) kan of lukt. Klagen en mopperen is een optie om met de imperfectie om te gaan. Afhaken en verwaarlozen is een andere manier. Of heel hard werken om jezelf te boetseren naar de norm. Dat levert heel wat stress op.
Alain de Botton toont met zijn woorden voor mij nog een andere weg. Ga met je lichaam een verbinding aan. Het is een bondgenoot, een vriend, investeer erin, geniet ervan. Humor en bescheidenheid creëert een sfeer van ontspanning, waarin veel meer mogelijk is dan je aanvankelijk dacht. Zorg goed voor jezelf. Beweeg, bemin, eet gezond, maar met een knipoog. Wordt geen slaaf van je opvattingen.