Tegenwind

 

Er is geen betere metafoor voor tegenslag in het leven, dan tegenwind tijdens het hardlopen. De eerste reflex van een hardloper is zich schrap zetten. Als hij naar zichzelf zou kunnen kijken, dan zou hij zien dat hij in elkaar kruipt, hoofd laag tussen de schouders getrokken en voor over gebogen. De loper gaat het gevecht met de wind aan.

Dit is een begrijpelijke reactie en op zich niet zo heel erg als het af te leggen traject maar kort is.  Maar meestal is het traject langer dan we vooraf kunnen overzien. Wat we vergeten is dat vechten extra energie kost. Bovendien beperken we door onze krampachtige houding de mogelijkheid om optimaal te ademen. Onze longen krijgen niet voldoende ruimte. Kortom, we putten onszelf uit.

Veel mensen die in het gewone leven te maken krijgen met serieuze tegenslag zullen deze reflex goed herkennen. Ze zullen proberen de tegenslag het hoofd te bieden of zelfs op te lossen. Maar er zijn veel vormen van tegenslag die je niet zomaar kunt oplossen, daar moet je mee leren omgaan. Als die omgang gaat inhouden dat je permanent gaat vechten dan put je jezelf uit. Een depressie of burn-out ligt op de loer.

Hardlopen tegen de wind in kan alleen maar als je leert contact te maken met de wind. Accepteer dat de wind er is, jij kan niet bij het aan- en uitknopje. Blijf rechtop lopen zodat je longen goed de ruimte krijgen om te pompen, spaar energie door je looppas kleiner te maken. Besef dat je traject op enig moment weer van de wind afbuigt. Loop je met zijn tweeën, dan je kun je elkaar helpen door een ander af en toe uit de wind te houden.

Zo lopen kan je inspireren om zo ook om te gaan met tegenslag in je dagelijks leven. Loop niet weg voor dat wat op je pad komt, ontken het niet, het is er. Pas je aan maar laat je niet van je voornemen weg houden om je doel te bereiken. Loop rechtop, toon jezelf aan de wereld, en ga je weg, stap voor stap.

Posted in Uncategorized.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *